गजल
आशा हुन्छ मन भरी भोक पाक्यो अगेनामा।
हेर्दा हेर्दै आँखा थाक्यो शोक पाक्यो अगेनामा।।
दैलो देखि दैलो सम्म हिडे पनि आधा झोली।
मुठ्ठी मुठ्ठी अन्न दाना लोक पाक्यो अगेनामा।।
कसैलाई फालाफाल कसैलाई एक पेट।
भर्नलाई आत्तिएको झोक पाक्यो अगेनामा।।
धरति नै ओछ्याएर आकाश यो कत्ति ओढ्ने?
नियतले जुटाएको थोक पाक्यो अगेनामा।।
गोविन्द फुयाल, अमेरिका।
No comments
Post a Comment
कृपया प्रतिकृया लेख्दा अपशब्द प्रयोग नगर्नुहोला!