गजल 16

सधैं भरी पिउने यो बानी नराम्रो।
म त कसम राम्रै छु यो पानी नराम्रो।


एकैछिनमा मस्त हुन्छु चोट भुलाएर।
पिये पछी गर्ने मनोमानी नराम्रो।

यहाँ सबले पिएकाछन रमाएरै जिएकाछन।
बिग्रिएको मेरो जिन्दगानी नराम्रो ।
गोविन्द फुयाल शिकागो
०२-२३-२०१०