गजल 14

म लास भएर पनि मर्न सकिन।
म चिता गएर पनि मर्न सकिन।

किन हो दिलमा टासेर हो ki?
त्यो दिलमा रएर पनि मर्न सकिन।

तिमीले दिएका पिर हरुलाई।
सधैं भरी सएर पनि मर्न सकिन।

गोविन्द फुयाल शिकागो
०२-२१-२०१०